Geert Groote wordt gezien als de grondlegger van de middeleeuwse hervormingsbeweging de moderne devotie. Hij wordt in 1340 in Deventer geboren, als zoon van Werner Groote. Werner Groote is enige tijd burgemeester van de stad. Geert groeit op in een milieu waar rechtvaardigheid en eerlijkheid hoog staan aangeschreven, want zijn vader treedt af als burgemeester uit protest tegen de heersende corruptie en het onrecht dat daarmee gepaard gaat.
Geert verliest hij zijn ouders aan de pest als hij nog maar tien jaar oud is. Hij kan van het geld dat zijn ouders achterlaten gaan studeren en doet dit in Parijs. Hij studeert er theologie, rechten en medicijnen en leidt daarna een zwervend bestaan langs allerlei steden van Europa om er te discussiëren, te doceren en te studeren.
Er komt een ommekeer als hij tijdens een bezoek in Deventer aan zijn oom en voogd, Rudolf Dier, ernstig ziek wordt. Hij moet de laatste sacramenten ontvangen, maar de plaatselijke pastoor weigert hem de biecht af te nemen omdat hij de medische boeken van Geert aanziet voor zwarte magie. Dit kostbare boekenbezit wordt dan verbrand, op de Brink, onder het oog van het toegestroomde volk.
Geert geneest en vanaf dat moment is hij een ander mens. Hij ruilt zijn mooie kleding in voor een ruw langharig kleed met knopen aan de binnenkant, geeft al zijn bezittingen weg en sticht gemeenschappen van broeders en zusters van het gemene leven. Deze gemeenschappen, die zich vijftig jaar na Geerts dood in 1384 de Moderne Devotie gaan noemen, richten zich vooral op onderwijs.
Voer alle dinc dunct mi goet dat ghi gheestelike blide syt. Uwe ghebreke zullen u mishaghen, mer niet beancten noch bedrucken
In Deventer wordt hun school al gauw zo beroemd dat scholieren van ver in groten getale naar Deventer komen. Ze kunnen er tegen kost en inwoning terecht in de huizen van de broeders.
Boeken spelen een belangrijke rol in het leven van de moderne devoten. Veel boeken worden uit het Latijn vertaald. Zo vertaalt Geert Grote zelf de getijden van Siso. De broeders en zusters van het gemene leven hebben als gewoonte belangrijke uitspraken, goede punten, te verzamelen om ze later nog eens na te kunnen lezen en om erover te kunnen mediteren en discussiëren Zo ontstaan er boekwerkjes, rapiaria genoemd. Heel bekend is dat van Thomas a Kempis: Imitatione Christi.
Zie voor meer informatie over Geert Groote www.geertgrootehuis.nl.